‌

یک مشکل اساسی که در جایزه دادن وجود دارد این است که هیچ وقت بچه را در برابر دنیای واقعی قرار نمی دهد.

این رشوه دادن ها باعث می شود تا او انتظارات نادرستی داشته باشد و آنها را تا سنین بزرگسالی نیز همراه خود خواهد داشت.

زمانی که کودک می آموزد کارها را برای جوایز فوری که شما به او می دهید، انجام دهد، حس شگفت انگیز تکمیل یک کار را از دست می دهد، حس خوب و خوشحال کننده ای که معمولا بعد از اتمام کار به انسان دست می دهد.

در مقابل این بزرگسالان باید گفت؛ دوست من این عادت دوران کودکی شماست.شما خوب کار کن پول بیشتری عایدت می شود.

مشکل اساسی این تفکر در بزرگسالان ریشه در دوران بچگی آنها دارد.

شاید والدین آنها برای بیرون گذاشتن آشغال به آنها مدال طلا دادند، یا برای تمیز کردن اتاق شان پول می گرفتند!

این طفلک ها هنوز هم منتظر هستند کسی آنها را تشویق کند تا کارهایشان را بهتر انجام دهند.

این احساس باعث می شود تا ما از انجام کارهایی که پاداش فوری ندارند، سر باز بزنیم و این درست مخالف اصل مسئولیت پذیری است که یکی از مهم ترین مسئله هایی است که باید در طول تربیت در کودک نهادینه شود تا نوجوانی بی خطر و بزرگسالی موفقی را داشته باشد.

رشوه و جایزه باعث می شود تا تمرکز کودک بیشتر صرف خود جایزه شود تا فعالیتی که به خاطر جایزه انجام می دهد.

این امر باعث می شود کودک احساس خوشایند تکمیل یک کار به خاطر انجام خود کار را از دست بدهد.

#ریحانه_کحالی