ما به عنوان والدین فرزندانمان را تنبیه می کنیم تا فردایی بهتر برای او بسازیم.
دلایل تنبیه فرزندانمان:
۱.منع رفتارهای نادرست
این مهم ترین و اولین دلیل تنبیه کردن بچه هایمان است، وقتی آنها قانون را می شکنند یا باعث آزار دیگران می شوند، ما سعی می کنیم با تنبیه کردن رفتار نادرست را متوقف و مشکل را حل کنیم.در بیشتر این مواقع احساسی برخورد می کنیم و تصمیم گرفتن عاقلانه برایمان سخت می شود.
۲.آموزش تشخیص درست از نادرست
تنبیه میکنیم به قصد آنکه فرزندمان را آموزش دهیم، چون می دانیم که زمانی خواهد رسید که او باید تنها و بدون ما وارد این دنیای بزرگ شود و ما می خواهیم مطمئن شویم که او مهارت و دانش لازم را در تصمیم گیری درست برای زمانی که ما نیستیم، دارد.
۳.می خواهیم به فرزندمان بیاموزیم که چه کسی قدرتمند است.
ما کنترل موقعیت را به شکلی به دست می گیریم که به او بفهمانیم، من پدر و مادر هستم ، من قدرتمندم و تو باید به هر چه من می گویم عمل کنی.
این کار گاهی یک تصمیم هوشیارانه بر اساس مهار اوضاع است.
گاهی اوقات هم یک پاسخ واکنشی بر اساس غرور ماست. گاهی اتفاق می افتد که ما دوست داریم همان طور که به والدینمان احترام می گذاریم، فرزندانمان هم به ما احترام بگذارند.
۴. ناامید شده ایم و نمی دانیم دیگر چه کار کنیم.
تصویر ذهنی ما یک بچه ی منظم و حرف گوش کن است و آرزوی چنین بچه ای را داریم.
اما در واقعیت با بچه های دور از تصور ذهنی مان مواجه می شویم ، حالا با ناامیدی و برای اینکه هر چه بیشتر به رویاهایمان نزدیک شویم از ابزار تنبیه استفاده می کنیم.
ما فرزندانمان را عاشقانه دوست داریم و در هنگامی که آنها با ما مقابله به مثل می کنند ، گوشه گیر می شویم و چون توقع داریم که کار درست را انجام بدهند ، مثل کودکی خودمان آنها را تنبیه می کنیم.
#ریحانه_کحالی