زمانهایی وجود دارد که نمی توانیم اجازه بدهیم پیامدهای طبیعی اتفاق بیفتند، چون ممکن است پیامد آن رفتار یا کار برای کودک خیلی جدی و سنگین باشد. مثلا نمی توانید اجازه بدهید که فرزندتان با ماشین تصادف کند تا راه رفتن در پیاده رو را یاد بگیرد. یا دوچرخه اش را بشکند تا درس بگیرد. بعضی وقت ها هم هیچ پیامد طبیعی به خودی خود اتفاق نمی افتد. در این زمان ها می توانیم از پیامد های منطقی بهره ببریم.

پیامد های منطقی زمانی موثر تر هستند که کودک بتواند به وضوح ارتباط بین رفتار و پیامد آن را ببیند.

این پیامدها زمانی بیشتر کاربرد دارند که به طور مستقیم با رفتار نادرست در ارتباط باشند.

مثلا کودک نمی فهمد چرا باید یک هفته تلویزیون نبیند چون دوچرخه اش را بعد از بازی در جای خود نگذاشته است. برای این مشکل بهتر است او را یک هفته از دوچرخه سواری منع کنند.

یک نکته ی مهم درباره ی استفاده از پیامد منطقی این است که والدین در صورت عدم استفاده صحیح از پیامد مرتبط با رفتار نادرست،هرگز به نتایج مطلوب نمی رسند.

بهتر است به فرزندتان اجازه بدهید تا بفهمد چقدر ناراحت هستید، به او توضیح بدهید، اگر هنوز نمی دانید چگونه باید با این موقعیت برخورد کنید، به خودتان زمان کافی بدهید تا تصمیمی منطقی بگیرید.

این تاکتیک تاخیری یک ابزار قدرتمند برای آموزش کودک شما است. او به این وسیله یاد خواهد گرفت که چگونه مسئولیت پذیر باشد و مسئولیت رفتارهای نادرستش را بپذیرد.

زمانی که شما در حال تصمیم گیری هستید کودک نگران است. معمولا به کودکان اجازه نمی دهند خودشان برای مشکل راه حل پیدا کنند. اگر به کودک اجازه داده شود خودش درباره ی راه حل مشکل فکر کند، قطعا خودش را مسئول می بیند و به راه حل های آن فکر می کند. در نتیجه زمانی که والدین پیامدی را اعلام می کنند، اغلب کودک، بدون جر و بحث آن را می پذیرد.

#ریحانه_کحالی