استاد همیشه میگویند: ارشد باید از لحاظ تکنیکی ، نظم و اخلاق برای بچه ها نمونه باشد و اینکه ما اول باید برای خودمون ارشد باشیم بعد برای  دیگران که اینطوری بهتر است. 

به نظر من هر آدمی بخواهد به موقعیت خوب برسد باید برنامه ریزی داشته باشد.  

من به نرمشها  و آمادگی جسمانی ها ونظم کلاس  توجه خوبی داشتم . فرمهایی که بلدم هفته ای یکبار تمرین می کنم که همیشه آماده آموزش به دوستانم باشم. 

به نظر من ارشد بودن ومسئولیت پذیری کار سختی است . خیلی سخت است هم جدی باشی هم مثله یه مربی با بچه ها خوب و مهربون باشی  و با مهربونی بتونی آموزش بدی وتا زمانی خودم منظم نباشم نمیتوانم الگوی خوبی باشم پس سعی می کنم منظم باشم تا همبازیهایم چیزهایی از من یاد بگیرند. وسعی میکنم رو مشکلاتم تمرین کنم تا قوی باشم.و در کنار جدی بودن با مهربانی در مشکلات دوستانم کنارشان باشم  

من فکر می کنم رقابت کمربند برای کودکان اصلا خوب نیست .نباید رقابت برای رنگ باشه مثلا یک نفر زرد بگه چرا من قرمز نیستم بلکه هنرجوها باید باهم همکاری کنند تا باعث پیشرفت یکدیگر باشند و هر هنر جویی با هر کمربندی چیزهایی که بلد هست را به هم یاد بدهند تا کمکی برای هم باشیم و دست هم رو بگیریم  و همدیگر رو بالا یکشیم. 

ما درهر گروه و رنگی که باشیم نباید خود را کامل بدانیم حتی اگر مشکلی هم داشتیم یاز باید کلی یادبگیریم . و نباید غرور داشته باشیم. 

در نهایت من از استاد قلی زاده خیلی ممنونم که من را به این رتبه و درجه رساند. استاد در کنار تکواندو مهربانی ، بازی و شادی را یادمون داده و به قول پدرم پهلوانی بهتر از قهرمانی است. 

امیدوارم همه به نتیجه ی خوبی برسند.